Belki biraz klişe bir giriş olacak ancak kendimi bildim bileli çiçekleri hep çok sevmişimdir. Her ne kadar betonlaşmaya boyun eğmiş bir kentleşme gerçeği karşımızda olsa da bahçesi ve bahçesinde birbirinden farklı çiçeklerin bakıldığı bir apartman dairesinde büyüdüm ben. Annemin çok sıcaklarda tansiyon sebebiyle bahçeye inemediği zamanlarda hortumla camdan bahçeyi suladığı ama yine de onları susuz bırakmadığı günleri dün gibi hatırlıyorum. Hatta bazen koşarak bahçeye iner, annemin beni de ıslatması için heyecandan çıldırırdım. Ve evet, ıslatırdı.  

Konudan sapmak olmasın ama özetle camın önü ve bahçesi çiçeklerle dolu bir ortamda büyümenin bir getirisi de sanırım çiçeklerin güzelliği vurgusunun ruhuma çocukluktan işlemesi. Onları büyütmek, yeni tomurcuklarını heyecanla beklemek, gelişimlerini takip etmek, besin suları hazırlamak... Bunların hepsinin ayrı bir heyecanı oluyor insanda. Bir de annemden alıntı yapacağım, ''çiçekler gerçekten yaşadığın ortama sadece renk katmıyor, can da veriyor...''
 Haklı. Bence renklerin gerçek bir sahibi olsaydı, o gerçekten çiçekler olurdu... 

                                             

Benim bitkilerde özel ilgi alanım kaktüsler. Buna sukulentleri de eklemek isterdim ancak en yazık ki ben sukulent insanı değilim. Fakat kaktüslerin iyi bakıldığında gerçekten yaz aylarında çok güzel büyüdüğünü ve her gün yeni yavru tomurcuklar açtığını, dahası benim öğrendiğimde en şaşırdığım şey olan çiçek açması bambaşka bir duygu. Kışın gerçek manada kış uykusuna yatıyorlar. Ne büyüme, ne küçülme... Resmen var canıyla yazı bekliyor, kendini yaza hazırlıyor sanki. Sahilde boy gösterecekler ne de olsa! :) Şaka bir yana o yüzden kaktüsten yavru alıp çoğaltmayı da çok severim, ben de es kaza bir dalı koparsa kaktüsün bu bir bitişin değil, yeni bir kaktüs adayının adaya katılması anlamına geliyor. Ancak bu ara, önünü alamamaya doğru gittiğimi fark edip bu duruma ara verdim. 

Gelelim bugün yaptıklarımıza. 
Bugün çiçekçimize gelen harika, gelişimi çok tatmin edici, tabiri caizse paçayı kurtarıp hayata tutunmuş sardunyalardan aldık. Neden sardunya diye soracak olursanız, çok fazla güneş gören, kışın da rüzgar alan açık terasta bakabileceğim en verimli çiçek sardunya. Güneşle son derece arası iyi, hiç nazlı değil ve çok güzel büyüyor. O yüzden kaktüs kadar çok severim sardunyaları. Bir diğer önemi ise... İlk baktığım çiçekli bitkim de sardunyaydı. Bu yıl geç kaldım, normalde mayıs ayında sardunyaları eker, terasın demirlerine astığım saksılarımı böylece erkenden renklendirirdim. Ancak bu yıl aradığım sardunya köklerini bulamadığım için Ağustosa kadar kalmış oldu bu plan. 

Ben eve aldığım her çiçeği kendi saksısından hemen çıkartır kök temizliği yaparım. Ne yazık ki ucuz bir toprak kullanıldığı ve nasıl bir ortamda bakıldığı muamma olan çiçeklerin kök hastalığı olabilme ihtimali ve böcek, güve gibi etkenlerin karşıma çıkabilme durumu olmasından dolayı mutlaka tüm köklerden mevcut toprağı temizler, gerekirse tazyikli olmayan bir su ile de arındırırım. Bu; varsa böcek yumurtalarının da temizlenmesine yardımcı oluyor. 

ve bingo! 

aldığım sardunyalar saksısında çok sağlıklı ve güzel görünüyorlardı evet ama saksının içerisi pek öyle demiyordu. Böcekler ve sinekler halaya durmuş, kız istemeye gitmişler gibiydi. Dolayısıyla her bir sardunyayı temizlemem oldukça zaman aldı. Topraklarından arındırıp, temizlediğim köklerim hazırladığım topraklarla buluşmaya artık hazırdı! Bu kısmı seviyorum. Fakat çiçeklerin toprağa ekim işi eşimde, o bu konuda benden çok daha kıdemli, eeee işi uzmanına bırakmak lazım! :) Hazırladığım özel karışım toprakla yeni bir hayata merhaba diyen kırmızı, beyaz ve pembe sardunyalarıma hemen can suyu içerisine katılmış bitki besinlerini de vererek temizlik esnasında ve yanlış sulama sebebiyle kaybettiği köklerini kolayca toparlaması için fırsat sundum. 

Toprak konusuna gelirsek, bunun belli bir tarifi yok. İçeriği genişleterek daha yararlı bir kök ortamı sunmak mümkün ama şuan erişimimin kolay olduğu çiçekli, torflu ve humuslu bitki toprağı + kaktüs toprağı kullandım ben. Kaktüs toprağı çok fazla taş ve çakıl içeriyor. Bu da geçirgen yapısı sayesinde suyun kolayca hareket etmesine, köklerin beslenmesine yardımcı olurken suyun kökte birikmesinin ise önüne geçerek olası çürümeleri engelliyor. Dolayısıyla bir taşla bilmiyorum kaç kuş! Ancak ben her hafta kurumuş yaprak temizliği sonrası toprağı mutlaka eşeleyerek güneş tepedeyken havalandırıyorum ve ardından sulamasını yapıyorum. Çok sıcaklarda yaprakların yanma ihtimaline karşı (ki bu sardunyalarda çok kolay olan bir durum değil ama olsun) sprey ile yaprakları nemlendiriyorum.

topraklar arasındaki yoğunluk farkını inceleyebilirsiniz.

Sonuç olarak toprağa bol bol temas ettiğim, doya doya toprak kokusu aldığım, çiçeklerle evime biraz daha can, biraz daha renk kattığım çok güzel bir gün oldu benim için. Görsel şenliği olması açısından bugün yakaladığımız kareleri buraya ekliyor, eşimin yakaladığı diğer kareler için de kendisine kalpler ve sevgiler yolluyorum. 




Sevgiyle kalın! 

Çok sevgiler, 
               Melopeonia